Εργαστήρι ποίησης και εικονογράφησης

Ένα εργαστήρι ποίησης και εικονογράφησης διοργανώνει το Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιού «ΡΟΔΑ», του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, το Σάββατο 2 Απριλίου, στις 11 το πρωί.

Στο εργαστήρι, παιδιά ηλικίας 8 έως 12 ετών, θα γνωρίσουν την ποιήτρια Γιώτα Παρθενίου και τον εικονογράφο Χρήστο Δήμου, θα μιλήσουν για την ποίηση και το βιβλίο και μέσα από τεχνικές του θεατρικού παιχνιδιού θα φτιάξουν τα δικά τους ποιήματα και θα τα εικονογραφήσουν.
Απαραίτητες οι δηλώσεις συμμετοχής στο τηλ: 26510 68565, στη Ρόδα, Δωδώνης 35 (πάρκο Κουραμπά).

Μαθήματα ως τη Μεγάλη Παρασκευή

Τα σχολεία θα είναι ανοιχτά και τη Μεγάλη Εβδομάδα, σύμφωνα με απόφαση που πήρε το Υπουργείο Παιδείας. "Πρέπει να εναρμονιστούμε με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης και τις απαιτήσεις της νέας εκπαιδευτικής πραγματικότητας " τόνισε η υπουργός παιδείας.
Έτσι λοιπόν μειωμένες κατά μία εβδομάδα θα είναι φέτος οι διακοπές του Πάσχα και τα μαθήματα θα συνεχιστούν ως τη Μεγάλη Παρασκευή.
Βλέπω να βάφουμε αυγά και να φτιάχνουμε τσουρέκια στο σχολείο.

Το πρωταπριλιάτικο ψέμα

Το πρωταπριλιάτικο ψέμα, έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα. Επικράτησε ως τις μέρες μας και έχει γίνει πλέον έθιμο. Το πρωταπριλιάτικο ψέμα ξεκίνησε αρχικά από την Γαλλία, στην οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα η πρώτη του Απρίλη είχε καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά. Έτσι, ενώ όλη η άλλη Ευρώπη την πρωτοχρονιά τη γιόρταζε την 1 Ιανουαρίου, οι Γάλλοι, ήταν οι μοναδικοί που ξεχώριζαν, και τη γιόρταζαν την 1 Απρίλη. Όταν το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος θ' αποφάσιζε να το αλλάξει, καθιερώνοντας ως πρώτη του έτους την 1 Ιανουαρίου, συνάντησε έντονες αντιδράσεις από ορισμένους ένθερμους οπαδούς του εθίμου, οι οποίοι επέμεναν σε πείσμα όλων των άλλων να γιορτάζουν σαν πρωτοχρονιά την Πρωταπριλιά. Οι άλλοι που δέχτηκαν την αλλαγή πείραζαν τους «παραδοσιακούς» με κάλπικα πρωτοχρονιάτικα δώρα και πιπεράτα ψέματα.
Έτσι κάθε πρωταπριλιά έχουμε το έθιμο να λέμε ψέματα......

Μια γλυκιά συντροφιά

Στο σπίτι μου έχω ένα γλυκό ζωάκι που το αγαπάω πάρα πολύ. Είναι σκύλος ,το λένε Λίζα και το βλέπετε στη φωτογραφία.Παίζουμε συνέχεια μαζί.Το κυνηγάω με κυνηγάει, με δαγκώνει, ανεβαίνει επάνω μου. Διασκεδάζουμε πολύ μαζί.
Μια μέρα, καθώς πηγαίναμε βόλτα, όρμηξε στις ρόδες ενός αυτοκινήτου για να το κυνηγήσει.. Έκλεισα τα μάτια μου γιατί τρόμαξα πολύ.Νόμισα ότι τη χτύπησε το αυτοκίνητο.  Όταν τα άνοιξα, είδα τη Λίζα να είναι μια χαρά. Με κοιτούσε με τα όμορφα ματάκια της και κουνούσε την ουρά της. Άρχισα να γελάω και της είπα << μην τυχόν και το ξανακάνεις Λίζα >>.Αυτή η μέρα θα μου μείνει αξέχαστη.
Πιστεύω πως με αγαπάει η Λίζα. Το σίγουρο είναι ότι την αγαπάω εγώ. Είναι η καλύτερη συντροφιά μου.

Άννα Ε΄Τάξη

Το μοναστήρι της Αγίας Θεοδώρας

Αυτό το μοναστήρι βρίσκεται κοντά στο χωριό Βάστα της Μεγαλούπολης .Είναι πιθανόν κτίσμα του 12ου αιώνα.Η παράδοση αναφέρει πως το θαύμα της φύσης έχει σχέση με το μαρτύριο της Αγίας.
Ποιο όμως είναι το θαύμα της φύσης; Ένα μικρό εκκλησάκι που το αγκαλιάζουν δεκαεπτά δέντρα.Τα κλαδιά τους ξεφυτρώνουν από τη σκεπή, ενώ οι ρίζες τους, που δεν φαίνονται ,περνούν μέσα από τους τοίχους του για να καταλήξουν στο έδαφος .
Είναι βέβαιο πως,αν παρέμβει ανθρώπινος παράγοντας για να κόψει τα δέντρα ή να βελτιώσει κάτι στο εκκλησάκι, το κτίσμα θα καταστραφεί.
Το άφθονο νερό που τρέχει στο ποταμάκι από την εκκλησία ποτίζει τα δέντρα και τα δύο μαζί ποτάμι και δέντρα είναι ευχή της Αγίας Θεοδώρας, που όπως λέγεται παρακάλεσε στην προσευχή της λίγο πριν μαρτυρήσει ''τα μαλλιά μου να γίνουν δέντρα και το αίμα μου ποτάμι για να ποτίζει τα δέντρα''.