Μπορείτε να δείτε τη νέα μας προσπάθεια σε ένα καινούριο blog κάνοντας κλικ εδώ

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Η μονή Κηπίνας

από tsirko
Της Ζωοδόχου Πηγής σήμερα και γιορτάζει ένα από τα εντυπωσιακότερα μοναστήρια της Ηπείρου, η μονή Κηπίνας.
Έχω τόσες αναμνήσεις από την επίσκεψή μου στη μονή κάθε χρόνο τέτοια μέρα, όταν ήμουν μικρή! Η υπέροχη διαδρομή, η θέση του μοναστηριού που σου 'κοβε την ανάσα, η κατάνυξη στο μικρό ναό μέσα στο βράχο, η θέα από ψηλά.
Και στη συνέχεια, η ευωδιά της φύσης, το κελάρυσμα του καλλαρύτικου ποταμού, οι συζητήσεις των χωριανών που ξαναβρέθηκαν με αφορμή τη γιορτή, τα γέλια των παιδιών που ξεχύνονταν στις απότομες πλαγιές για παιχνίδι, το πικνίκ στην εξοχή και η απίστευτη όρεξη, τα παραδοσιακά τραγούδια και οι χοροί στο πανηγύρι, που ακολουθούσε πάντα μετά τη θεία λειτουργία. Εικόνες που θα συναντήσει κανείς ακόμα και σήμερα αν επισκεφτεί τη μονή μια τέτοια μέρα. Έτσι κι αλλιώς η επίσκεψη στη μονή θα ικανοποιήσει τον καθένα, όποια μέρα του χρόνου κι αν γίνει. Αν βρεθείτε στην περιοχή, οργανώστε μια εκδρομή μέχρι εκεί και θα μείνετε εντυπωσιασμένοι.
από agioritis.pblogs.gr


Η Μονή Κηπίνας χτίστηκε το 1212 και βρίσκεται κοντά στο χωριό Χριστοί Πραμάντων. Η ονομασία προέρχεται από τους κήπους που καλλιεργούσαν κοντά στη μονή οι μοναχοί. Είναι ένα από τα πιο όμορφα μοναστήρια της Ηπείρου καθώς είναι σκαρφαλωμένο στο κοίλωμα ενός ψηλού κατακόρυφου βράχου.
Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος φθάνει ως τη βάση του βράχου και από εκεί ένα μονοπάτι σκαλισμένο στο βράχο και μια ξύλινη γέφυρα, οδηγούν στο μοναστήρι.Κατά την Τουρκοκρατία, η ξύλινη γέφυρα ήταν κινητή και οι μοναχοί την ανέβαζαν με μοχλό, ώστε να προστατεύονται από επιδρομές.
  Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, κατέφευγαν εκεί για ασφάλεια οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών.
Ο μικρός ναός της μονής είναι κατάγραφος με αγιογραφίες πιθανόν του 17ου αιώνα. Το ρόλο της στέγης παίζει ο συμπαγής βράχος που έχει λαξευτεί με τέχνη ώστε να σχηματίζει ένα τέλειο θόλο. Δυστυχώς πολλές φορές κλέφτες ξεγύμνωσαν το μοναστήρι από τα ιερά του κειμήλια.

Η μονή είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, πανηγυρίζει όμως την Παρασκευή της Διακαινησίμου, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Το μοναστήρι γιορτάζει και μετά τη λειτουργία ακολουθεί πανηγύρι με παραδοσιακή μουσική.

2 σχόλια:

  1. Κι εγώ έχω αναμνήσεις από το μοναστήρι,Γεωργία μου και τις ανέσυρες, κυρίως ορειβατικές και μόνο καλοκαιρινές. Νάσαι καλά και βοήθειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Nα 'μαστε καλά Βούλα, να πάμε το καλοκαίρι.Πηγαίναμε πάντα στη γιορτή του. Πολλές φορές κάναμε τη διαδρομή με τα πόδια. Τα τελευταία χρόνια δεν έχω πάει και θα 'θελα πολύ να ξαναπάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή